Z teologii sakramentu Eucharystii:

Kościół otrzymał od Chrystusa jako dar największy Eucharystię (Ecclesia de Eucharistia nr 11). Dlatego Kościół troszczy się, aby chrześcijanie dobrze rozumieli tajemnicę Eucharystii, świadomie, aktywnie, pobożnie i owocnie w niej uczestniczyli. Czyni to szczególnie podczas przygotowania dzieci do pierwszego, pełnego uczestnictwa w Eucharystii. Przygotowanie to zmierza do wyrobienia u dzieci postawy dysponującej do właściwego prze żywania Eucharystii. Ważnym elementem tego przygotowania jest też sam przebieg i prze życie przez dzieci uroczystości pierwszej spowiedzi i Komunii Świętej. Eucharystia jest "źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego. W Najświętszej Eucharystii zawiera się bowiem całe duchowe dobro Kościoła, a mianowicie sam Chrystus, nasza Pascha" (KKK 1324). Z uwagi na szacunek do Tajemnicy tajemnic Msza święta, udział w niej wymaga ogromnego pietyzmu właściwego wierze katolickiej. Największą zmianę w sposobie świętowania „dnia świętego” wprowadził Jezus, gdy w przeddzień swej Męki razem z Apostołami zgromadzonymi w wieczerniku w czasie paschalnej uczty ustanowił Sakrament Eucharystii. Chleb przemienił w swoje Ciało, a wino w swoją Krew. „To jest Ciało moje, które za was będzie wydane. To czyńcie na moją pamiątkę. Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana” (Łk 22,19-20). Ofiarę, którą następnego dnia złożył na krzyżu w sposób krwawy poleca Apostołom oraz ich następcom powtarzać w Ofierze eucharystycznej na pamiątkę uobecniania tej z Kalwarii – Jedynej. Tym poleceniem ustanowił równocześnie sakrament Kapłaństwa. „Ofiara Chrystusa i ofiara Eucharystii są jedną Ofiarą. Jest ta sama Hostia i ten sam ofiarujący przez posługę kapłana, a tylko sposób ofiarowania jest inny (KKK 1367). Poleca, aby kapłani czynili to na pamiątkę Jego zbawczej Męki i Zmartwychwstania, aby uobecnić i przybliżać ludziom owoce odkupienia do końca świata. „Eucharystia oznacza komunię życia z Bogiem i jedność ludu Bożego, jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego. Jest równie ż szczytem działania Boga, przez które uświęca świat i jest szczytem kultu, jaki ludzie w Duchu Świętym oddają Chrystusowi, a przez Niego Ojcu” (EM 6).

Zapraszamy do obejrzenia krótkiego filmiku:

Z homilii papieża Franciszka:

My, gdy uczestniczymy obecnie we Mszy Świętej spotykamy się z ludźmi wszelkiego rodzaju: młodymi, starszymi, dziećmi, ubogimi i zamożnymi, pochodzącymi z danego miejsca i obcymi, którym towarzyszą członkowie rodziny i samotnymi ... Ale czy sprawowana Eucharystia sprawia, że czuję, iż oni wszyscy są naprawdę braćmi i siostrami? Czy rozwija we mnie zdolność radowania się z tymi, którzy się weselą i płakania z tymi, którzy płaczą? Czy pobudza mnie, by wyjść do ubogich i chorych, zepchniętych na margines? Czy pomaga mi rozpoznać w nich oblicze Jezusa? Wszyscy chodzimy na Mszę św., bo kochamy Jezusa i chcemy w Eucharystii mieć udział w Jego Męce i Zmartwychwstaniu. Ale czy kochamy, tak jak tego pragnie Jezus braci i siostry najbardziej potrzebujących? Na przykład w Rzymie w tych minionych dniach byliśmy świadkami wielu klęsk społecznych, czy to z powodu deszczu, który wyrządził sporo szkód w całych dzielnicach, czy też z powodu braku pracy - ów kryzys społeczny obejmujący cały świat. Niech każdy z nas postawi sobie pytanie: jak ja, chodzący co niedziela na Mszę św. żyję tym wyzwaniem? Czy troszczę się, by pomóc, być blisko, modlić się za nich, ludzi przeżywających ten problem, czy też jestem trochę obojętny? Albo też może zajmuję się plotkami: jak ten czy tamta 7 http://papiez.wiara.pl/doc/1882413.Eucharystia-wprowadzana-w-zycie 10 jest ubrany? Czasami tak się robi po Mszy św. - prawda? A to nie powinno mieć miejsca. Musimy się troszczyć o naszych braci i siostry potrzebujących pomocy: chorych, czy przeżywających jakiś problem. [...]

I jeszcze jeden filmik: